چه تفاوتی بین نیمه وقت و شیفت کاری وجود دارد

فهرست مطالب:

چه تفاوتی بین نیمه وقت و شیفت کاری وجود دارد
چه تفاوتی بین نیمه وقت و شیفت کاری وجود دارد

تصویری: چه تفاوتی بین نیمه وقت و شیفت کاری وجود دارد

تصویری: چه تفاوتی بین نیمه وقت و شیفت کاری وجود دارد
تصویری: خوردن زنجبیل برای چه کسانی ممنوع است؟ 2024, آوریل
Anonim

دانستن حقوق خود به برقراری ارتباط با کارفرما کمک می کند ، کارفرمایی که گاهی می خواهد در کار یک کارمند عادی صرفه جویی کند و توافق نامه همکاری را برای منافع خود پر می کند. مهم است که بدانید تفاوت یک برنامه شیفتی با استخدام نیمه وقت چیست.

دفتر کار
دفتر کار

اشتغال پاره وقت

کار نیمه وقت انجام کارهایی است که فرد به استفاده از کل روز کاری خود احتیاج ندارد. نمونه ای از این کارها می تواند یک کارگر بسیار ماهر باشد که کار ساده تری را انجام می دهد که نیازی به آموزش خاص ندارد.

موارد فرعی اشتغال پاره وقت عبارتند از: بیکاری پنهان و اشتغال پاره وقت ناخواسته.

در صورت بیکاری پنهان ، اصل کار فصلی یا کار موقت اعمال می شود. در این حالت ، علی رغم اینکه فرد کار می کند ، هیچ مزایای مقرر در قانون ایالتی را دریافت نمی کند و نمی تواند به ادامه کار امیدوار باشد.

اشتغال نیمه وقت ناخواسته به معنای کار دائمی است ، اما بدون توانایی کار کامل روز کاری. این وضعیت به دلیل کمبود شغل بوجود می آید ، در صورت امکان ، کار را ساده کنید و شخص دیگری را برای بخشی از زمان کار استخدام کنید.

کار شیفتی

برنامه شیفت یک برنامه کاری کامل است که در آن ساعت کار ممکن است در روزهای مختلف کاری متفاوت باشد. معمولاً شیفت کاری در کارخانه ها و مشاغل مورد استفاده قرار می گیرد که نمی توانند گردش کار را متوقف کنند. همچنین مثالها می تواند کار باشد: در بیمارستان ، در راه آهن.

اجازه استفاده از برنامه نوبت کاری توسط یک شركت با بند خاصی بیان شده و دارای محدودیت های زیادی در مقایسه با روز کاری عادی است. برنامه شیفت محدودیت تعداد ساعات کاری در هفته را پیش بینی می کند ، بیش از 40 ساعت نباید وجود داشته باشد. کار در دو شیفت متوالی اکیداً ممنوع است.

به طور کلی ، چنین برنامه ای تفاوتی با کار عادی ندارد. کارمند حق مزایای مقرر در قانون را دارد و همچنین هنگام کار در شیفت شب کمک هزینه دریافت می کند. در بیشتر مواقع ، کارمندان وقت یکدیگر را همپوشانی می کنند ، یعنی کار را قبل از ترک شیفت انجام می دهند. شرط اصلی قانونی در رابطه با برنامه های شیفتی این است که حداکثر فاصله را بین شیفت های کاری بگذارید ، هر 5-7 روز یک روز تعطیل اختصاص دهید و همچنین یک ماه قبل از اجرای برنامه کارمند را با برنامه شیفت آشنا کنید.

این قانون مدت زمان شیفت را تنظیم نمی کند ، این موضوع توسط کارفرما تعیین می شود ، محدودیت فقط در مورد افراد معلول اعمال می شود. لازم به یادآوری است که کار فقط در شب ، به عنوان مثال ، به عنوان یک نگهبان ، قابل تغییر نیست. انجام چنین کارهایی تقسیم روز کاری به قطعات است.

توصیه شده: