اساس روابط اجتماعی و اقتصادی در جامعه شکل غالب مالکیت است. روابط مالکیت تأثیر مستقیم بر سیاست و اقتصاد دارد. انواع مختلفی از املاک وجود دارد.
معمول است که مال را نوعی مالکیت کالای مادی شرطی شده توسط مردم می نامند. رسم است که آن را به خصوصی و عمومی طبقه بندی می کنیم. مالکیت خصوصی به سه شکل اصلی تقسیم می شود. این به اشکال مالکیت منفرد ، مشارکتی و شرکتی اشاره دارد.
در مورد مالکیت منفرد ، این ویژگی مشخص می شود که شخص حقیقی یا حقوقی قادر به برقراری کلیه روابط مالکانه است. ما در مورد مزارع و تولیدکنندگان مشابه صحبت می کنیم.
مالکیت مشارکت به معنی جمع کردن سرمایه افراد حقیقی یا حقوقی برای اجرای بعدی فعالیت های مشترک تجاری است. اینها بنگاه های اقتصادی هستند که بر اساس سهم بنیانگذاران تشکیل شده اند. مشارکت در سهام معمولاً به معنای تولید ، پول ، ارزشهای مادی و ایده های نوآورانه است.
مالکیت شرکت باید بر اساس عملکرد سرمایه شکل بگیرد. ضمناً ، سرمایه با فروش آزاد سهام شکل می گیرد. معلوم می شود که صاحب سهام صاحب سرمایه شرکت سهامی است.
اموال عمومی را می توان به سه شکل اصلی - جمعی ، دولتی و عمومی طبقه بندی کرد. دارایی جمعی بین کارمندان مجموعه سرمایه گذاری توزیع می شود. باید اموال همه افراد جامعه را اموال دولتی خواند. اما اجرای تصرف چنین املاکی مستقیماً توسط دستگاه دولتی انجام می شود.
املاک شهرداری در کنار املاک دولتی یکی از اصلی ترین اشکال مالکیت است. این شهر توسط شهرها ، شهرها و سایر واحدهای اداری - سرزمینی اداره می شود. اشیا property از املاک شهرداری در نظر گرفته می شود که مکان های غیر مسکونی ، سهام مسکن ، املاک ارگان های دولت محلی است. مالکیت عمومی مالکیت قلمرو عمومی را برای هر فرد فرض می کند. به هر حال ، قانون اساسی روسیه به طور قابل اعتماد از همه اشکال مالکیت فوق محافظت می کند.
اشکال دیگر مالکیت شامل مالکیت فردی ، مشارکتی و سهامداری است. شکل مالکیت فردی به گونه ای طراحی شده است که در یک موضوع مانند ویژگی های کار ، دفع و مدیریت درآمد متمرکز شود. در روسیه ، بازرگانان ، پزشکان ، وکلا و … به عنوان مالک فردی در نظر گرفته می شوند.
شکل مالکیت مشارکتی بر اساس انجمن مالکان منفرد است. هر یک از اعضای تعاونی از حقوق خاصی در توزیع درآمد برخوردار است. سهامداری گروهی از املاک خصوصی است که از طریق انتشار و فروش اوراق بهادار تشکیل می شود.
