سابقه کار مداوم ، مدت زمان آخرین کار بدون وقفه در یک بنگاه اقتصادی یا در چندین بنگاه اقتصادی است ، مشروط بر اینکه وقفه در فعالیت بیش از شرایط مقرر در قانون نباشد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مفهوم تجربه کار مداوم تا سال 2007 مرتبط بود. اگر کارمندی که به دلایلی محل کار خود را تغییر می دهد ، ظرف مدت یک ماه قرارداد کاری جدید منعقد نکند ، می تواند مدت خدمت را قطع کند. در صورت اخراج با اختیار خود بدون دلیل معتبر ، این مدت به سه هفته کاهش یافت.
گام 2
اگر بیش از یک سال از لحظه اخراج از ارتش تا انعقاد قرارداد کار جدید ، مدت خدمت توسط نیروهای مسلح قطع نشده باشد. در صورتي كه شخصي در طول سال دوبار محل كار خود را تغيير دهد ، به دلخواه خود را ترك كند ، مدت خدمت ادامه پيدا كرد. دلیل قطع خودکار تداوم سابقه کار اخراج کارمندی به دلیل ارتکاب عمل غیراخلاقی یا نقض نظم و انضباط کار بود.
مرحله 3
مطابق با قانون فدرال 29 دسامبر 2006 "در مورد بیمه اجتماعی اجباری در مورد معلولیت موقت و در ارتباط با بارداری" ، که از 1 ژانویه 2007 به اجرا درآمد ، اکنون میزان سود مربوط به معلولیت موقت اکنون به تداوم تجربه کار بستگی ندارد. اکنون سابقه بیمه کارمند در نظر گرفته شده است ، یعنی دوره زمانی که کارفرما حق بیمه پرداخت کرده است - پرداخت برای بیمه اجباری.
مرحله 4
در حال حاضر ، سابقه کار به طور عمده به عنوان مدرکی از سابقه کار و همچنین برای افرادی که سابقه خدمت آنها قبل از 01.01.2007 کمتر از مدت سابقه کار مداوم آنها تا همان تاریخ است ، مورد نیاز است. بنابراین ، شما حق دارید در سال و هر بار ، بدون دلیل موجه ، کار خود را ترک کنید و این به هیچ وجه تأثیری در مزایای شما نخواهد داشت.
مرحله 5
علی رغم این واقعیت که مفهوم "تجربه کار مداوم" ارتباط خود را از دست داده است ، هنگام انعقاد قرارداد کار ، کارفرما می تواند ارائه مزایای خاص برای کارکنان را با مدت زمان کار مداوم با او شرط بگذارد. بعلاوه ، تعداد زیادی از اخراجها بدون دلیل موجه از ناسازگاری فرد صحبت می کند ، که می تواند دلیل غیر مستقیم برای امتناع استخدام شود.