حق چاپ حق انحصاری استفاده از اشیا objects محافظت شده توسط کپی رایت یا حقوق مرتبط است. حق چاپ حقوقی از نظر زمانی محدود است: پس از مدت تعیین شده توسط قانون ، شی object حق چاپ به حوزه عمومی منتقل می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
روش های اصلی استفاده از یک اثر از اولین قانون کپی رایت (1709) شناخته شده است: کپی برداری (تولید مثل) ، توزیع نسخه های اثر (انتشار) ، نمایش عمومی ، اجرای عمومی اثر. بعداً ، آنها به اجرای عملی یک پروژه معماری یا طراحی ، واردات ، اجاره یک اثر و همچنین پیامی برای اطلاعات عمومی (از طریق رادیو ، تلویزیون ، کابل یا اینترنت) اضافه شدند.
گام 2
حق چاپ در اصل متعلق به نویسنده (یا همكاران) اثر است - با توجه به واقعیت ایجاد آن. نویسنده و فقط نویسنده صاحب حق استفاده از اثر به هر طریقی از اثر یا انتقال این حقوق بنا به صلاحدید خود هستند ، بنابراین این حقوق را انحصاری می نامند. نویسنده می تواند حقوق انحصاری استفاده از اثر را - به طور کامل یا جزئی - به هر شخص حقیقی یا حقوقی برای حقوق منتقل شده ، دارنده حق چاپ جدید هزینه ای را به نویسنده پرداخت می کند. پس از آن ، حق استفاده از اثر به هر طریق به دارنده حق چاپ جدید منتقل می شود.
مرحله 3
حق چاپ از نظر زمان محدود است. پس از مرگ نویسنده ، حقوق انحصاری به وراث وی منتقل می شود. 75 سال پس از مرگ نویسنده ، این اثر به حوزه عمومی می رسد.
مرحله 4
در برخی موارد ، قانون اجازه تولید مثل رایگان یک اثر را بدون پرداخت پاداش به دارنده حق چاپ می دهد. به طور خاص ، این است که نسخه اصلی یا نسخه های قانونی که به طور قانونی در گردش به بازار عرضه شده است ، پس از فروش توزیع می شود (این مورد در مورد آثار نقاشی ، مجسمه سازی ، معماری صدق نمی کند).
