در حال حاضر ، دامنه کالاها و خدمات ارائه شده کاملاً متنوع است. با این حال ، برای انجام چنین فعالیت هایی مانند ارائه حسابرسی ، خدمات پزشکی ، لازم است مجوز ویژه - مجوز دریافت کنید. این خدمات باید با استانداردها و هنجارهای توسعه یافته ایالت مطابقت داشته باشند ، بنابراین فعالیت های ارائه آنها منوط به صدور گواهینامه دولتی (صدور مجوز) است.
ماهیت صدور مجوز این است که تحت "خطرناک ترین" انواع فعالیت هایی قرار دارد که ممکن است به اشیا under تحت حمایت ویژه دولت آسیب برساند: زندگی و سلامتی شهروندان ، دفاع کشور و غیره. صدور مجوز نوعی فیلتر است که دسترسی اشخاص "غیر قابل اعتماد" برای انجام انواع خاصی از فعالیت ها را محدود می کند. نقض حقوق صدور مجوز ، به نوبه خود ، می تواند مسئولیت اداری و کیفری را به دنبال داشته باشد. بر اساس موارد فوق ، نتیجه می شود که صدور مجوز فرآیندی برای رسمیت شناختن رسمی دولت از طریق حق یک کارآفرین فردی یا شخص حقوقی برای انجام نوع خاصی است فعالیت با انطباق اجباری با الزامات و استانداردهای نظارتی تعیین شده. پروانه سندی رسمی است که حق انجام فعالیت های مشخص شده در آن را برای مدت معینی تأیید می کند. لیست فعالیت های دارای مجوز توسط قانون فدرال "در مورد مجوز دادن به انواع خاصی از فعالیت ها" تعیین می شود. برای دریافت مجوز ، بسته خاصی از اسناد را تهیه کنید. این کار را می توان به دو روش انجام داد: اول اینکه خودتان آنها را جمع کنید ، دوم اینکه این فرآیند را به سازمان ارائه دهنده چنین خدماتی ارائه دهید. برای دریافت مجوز ، اسناد زیر لازم است: - یک برنامه کتبی ، که در آن درخواست متقاضی برای مجوز بیان می شود ؛ - نسخه های محضری اسناد تشکیل دهنده (برای اشخاص حقوقی) ؛ - رسید برای پرداخت هزینه های دولت ؛ - نسخه ها اسنادی که توسط آیین نامه صدور مجوز تعیین شده است (برای هر نوع فعالیت خاص به طور جداگانه) ، نشان می دهد که متقاضی مجوز توانایی انجام شرایط مجوز را دارد. سپس اسنادی را که جمع آوری کرده اید به مرجع صدور مجوز ارائه دهید. پس از بررسی اسناد ارسالی ، مرجع صدور مجوز ظرف 45 روز در مورد اعطای مجوز تصمیم می گیرد یا از آن رد می شود.
